Masters, bekerfinales, Nederlandse Kampioenschappen. Sinds 22 jaar is Henny Wezenbeek de spin in het web bij Stichting Biljartevenementen Nederland bij het organiseren van dergelijke grote evenementen bij het driebanden. Daar hangt een functie aan: wedstrijdleider. Maar het behelst veel meer dan dat. “Het gaat erom dat de ambiance goed is, dus ga ik me met meerdere dingen bemoeien.”
Biljarten, hij kreeg het met de paplepel ingegoten toen zijn ouders 67 jaar geleden in Kruisland, West-Brabant, een café begonnen. Caramboles bij elkaar tikken bouwde van lieverlee uit tot het voorzitterschap van de plaatselijke biljartvereniging. Maar dan in Noord-Holland, waar Henny 52 jaar geleden naartoe verhuisde. Hij was niet alleen uithangbord voor de club, bij het organiseren van wedstrijden stak de inwoner van Hoorn altijd zijn hand op. Haalde regionale en landelijke kampioenschappen in huis.
Kennelijk deed Wezenbeek dat goed, want in 2002 klopte de KNBB sectie driebanden op de deur. “Die had in Hans van Leuteren al een goede wedstrijdleider. Maar die was 76 jaar. Stel dat er iets met hem zou gebeuren, dan zou het wel handig zijn als er een opvolger klaarstond.” Henny ging meelopen met Hans; een jaar later nam hij het stokje over. “Hans was getroffen door een hersenbloeding, vandaar.” Nooit meer is hij weggegaan.
Een wedstrijdleider zet de roosters van de wedstrijden in elkaar. Da’s heel logisch. Op zich is dat aardig te doen, tenzij er wat voorvalt waardoor de boel in de soep dreigt te lopen. “Een paar jaar terug hadden we in Rijsbergen de bekerfinale. Een paar uur voordat we begonnen werd ik gebeld. Eddy Merckx en Jean-Paul de Bruijn stonden in België vast in een tunnel, er was een verkeersongeluk gebeurd. Dan moet je handelen, de boel omgooien. Soms krijg je daar commentaar op. Maar als ik een knoop heb doorgehakt, blijf ik bij mijn beslissing.”
Tegelijkertijd: Biljartevenementen Nederland moet wel degelijk flexibel zijn. “Je maakt een planning om een locatie in te gaan richten. Maak je mee dat je op maandag wil beginnen, kun je er vanwege omstandigheden er pas op woensdag naar binnen. Dan moet je snel schakelen. Dus met de leverancier van de tribune om tafel gaan zitten, overleggen met de techniek die de truss, de ring waar de lampen aan hangen. Met als enige doel: het moet geregeld worden.”
De tijd dat biljartwedstrijden werden gehouden in een walm van sigaretten- en sigarenrook, waarbij voor de toeschouwers kelkjes jenever op de Perzische tapijtjes werden neergezet, zijn allang vervlogen. Ook het idee dat je op bezoek bent bij een begrafenis – iedereen is muisstil – kom je nog maar zelden tegen. Publiek praat, in het beschaafde. Achtergrondmuziek voorkomt dat de biljarters daardoor hun concentratie verliezen. Maar er is veel meer veranderd bij grote wedstrijden. “Het gaat om de ambiance”, vindt Henny. “Zo’n toernooi moet grandeur uitstralen. Dus moet werkelijk alles kloppen, tot en met de kleuren van de stoeltjes. Dat past ook bij deze sport.”
Doordat Ziggo het voetballen en de Formule I is kwijtgeraakt, heeft de zender het biljarten omarmd. “Harstikke mooi. Maar ook dan moet je flexibel opstellen. Zo zijn de wedstrijdtijden behoorlijk aangepast. We waren gewend om nog wedstrijden tegen tienen ’s avonds te laten spelen, die zijn een paar uur naar voren gehaald. Dat moet je dus goed communiceren met iedereen.”
Wezenbeek doet zijn job goed. Hij krijgt regelmatig complimenten. Van zaalhouders, van biljarters. Dat is brandstof om door te gaan. Hoe lang nog? “Frits Bakker, die voor Kozoom schrijft, is net als ik 75 jaar. We hebben een stilzwijgende afspraak gemaakt: als de acht kruisjes achter onze naam staan, stoppen we ermee.” Stel dat hem iets overkomt, wat dan? “Aan mijn opvolging wordt al hard gewerkt.” Kortom, de Stichting Biljartevenementen Nederland zal niet verweesd achterblijven.
Foto Ton Smilde