In 2020 werd in Sittard De Biljartacademie geopend. Een beroerder tijdstip kon niet worden gekozen, zo leek het. Dit vanwege de pandemie. Dat valt mee, zegt eigenaar Mark Janssen. “Het waren loze vierkante meters, daar wilde ik iets mee doen. En dat heeft toch goed uitgepakt.”
Mark (58) is een biljartliefhebber. Speelt al meer dan veertig jaar op het groene laken, waarvan dertig in de hoogste regionen van het biljart artistiek. Hij kent het wereldje als geen ander. En hij heeft het ook zien veranderen. “Vroeger kon je in elk café terecht, dat is voorbij. Ook in Sittard. Maar het aantal biljarters neemt toch toe bij ons, vanwege pensioen. Het vervelende is: als je dan een potje wil spelen, moet je wachten. Heel jammer, ik had de gelegenheid om daar wat aan te veranderen.”
Mark heeft een drukkerij. Heel veel vierkante meters, zo’n vijfhonderd zijn loos. “Maar ik betaal er wel aflossing over”, zegt de Limburger. “Dus die investering lag er al, ik hoefde die ruimte alleen maar te vullen met biljarts.” Dat heeft hij rigoureus aangepakt: er staan zeven matchtafels, waarvan eentje voor artistiek, zes kleine en zeven pooltafels. “Bij mij zal het niet gebeuren dat er iemand moet wachten om te kunnen biljarten, dat is het uitgangspunt. Bovendien: als ik iets bedenkt, is het nooit klein. Je moet durven dromen.” Tegelijkertijd: “Had ik er een ruimte voor moeten huren, had ik het nooit gedaan. Het verdienmodel is te riskant.”
Voordat die droom uitkwam, moest de ondernemer lange tijd in conclaaf met de gemeente. “Die wilde op die plek geen horeca hebben. Het is geen horeca, we hebben het over een sport. Uiteindelijk werd dat ook zo gezien, al wordt er wel bijvoorbeeld een tosti en dergelijke geserveerd.” En dat heeft er uiteindelijk toe geleid dat tijdens de coronacrisis het leed werd verzacht. “ Cafés en restaurants moesten lang dicht blijven, het biljartcentrum veel korter. Dat we niet als horeca werden bestempeld is ons grote geluk geweest, al mochten we geen drank schenken.”
Inmiddels draait De Biljartacademie twee jaar. “We hebben nu meer dan honderd leden. Dat is een mooi aantal. Ze komen overal vandaan. België, Duitsland: we zitten in de grensstreek. Tot aan Venlo en Eindhoven aan toe.” Slechts één vereniging is er kind aan huis. Dat is weinig. “Meer wil ik er niet. De ervaring leert dat de kans op gedoe groter is. Heb ik geen zin in. Voor mij is het een aardigheid om het biljartsport te helpen, dus moet het wel leuk blijven.”
Soms wordt er een workshop gegeven. Dick Jaspers, voor Mark een grootheid op driebanden vlak, deed dat. Meer nog de KNBB weet de weg naar Sittard goed te vinden. “Doordat we zo veel en zo veel verschillende tafels hebben, kunnen we werkelijk alle soorten toernooien hier houden. Dus zijn hier al verschillende kampioenschappen verspeeld. Belangrijk voor ons, want dat genereert inkomsten.” Een Grand Prix heeft er plaatsgevonden. “Iedereen was dik tevreden. De biljarters hopen dat we volgend jaar weer gastheer mogen zijn.” In december wordt het NK Vijfkamp klassieke spelsoorten gehouden.
Wat de KNBB ook heel goed bevalt: voor elk toernooi zijn meer dan voldoende tellers en schrijvers. “Daar hebben ze geen omkijken naar, ik regel dat. Ieder lid betaalt of maandelijks contributie, of stelt zich drie keer per jaar beschikbaar als vrijwilliger. Bijna honderd van de honderd kiezen voor de laatste optie.”
Foto: Paul Brekelmans