Een vrachtwagenchauffeur annex kraanmachinist die uiteindelijk een biljartfabriek gaat leiden? Inderdaad, een vreemde carrièreswitch. Toeval speelde daarin een hoofdrol, waarvan Michel Schroten geen moment spijt van heeft gekregen: Brock Biljartfabriek & Amusement is heel gezonde onderneming. “Heeft alles te maken met de kwaliteit die we leveren.”
Jan Brock begint in de jaren zestig een eierhandel, komt daardoor regelmatig in hotels en cafés. Daar staan gokkasten, er ligt een kans. Hij gaat speelautomaten exploiteren – een succes. In 1975 wordt Jan dealer van Gabriëls- en Wilhelmina-biljarts. Vijftien jaar later bouwt hij in Twente zelf een fabriek. Vijf jaar daarna komt ook Michel erbij: hij heeft verkering met een dochter van Jan. De liefde beklijft niet, wel die voor het vak. Wat helpt: hij heeft twee rechterhanden. “Ja, het was een hele verandering. Je komt in een heel andere wereld terecht. Niet alleen wat het werk betreft, ook de horeca is een bijzondere branche”, zegt de 52-jarige Michel. In 2000 neemt hij Billardfabriek Jan Brock over. De onderneming telt nu inmiddels zes medewerkers, waaronder zijn vrouw Moniek.
Praat je met Michel over biljarts, die een kwart van de omzet vormen, dan komt regelmatig het woord kwaliteit over zijn lippen. “Als je iets heel goed wilt doen, moet je je daar op focussen. Dus produceren we alleen carambolebiljarts. Poolbiljarts hebben we ook, nieuwe pooltafels worden van halffabrikaat afgebouwd en gebruikte worden gereviseerd. Alles met evenveel passie als met carambolebiljarts. Kwaliteit bieden begint al met de keuze van het materiaal voor de opbouw van het biljart. De onderbouw is gemaakt met een stalen frame. De leiplaten zijn niet een paar centimeter, maar vijf centimeter dik. Heel degelijk dus. We geven niet voor niks tien jaar garantie op een nieuwe en vijf jaar op een gereviseerde biljarttafel. Dat zie je nergens. Zegt alles over het vertrouwen dat we hebben in ons eigen product.”
Een biljarttafel moet volgens Michel tegenwoordig multifunctioneel kunnen zijn. “De markt, vooral vanuit de horeca, vraagt er ook om. Daarom hebben we een nieuw model tafel ontwikkeld, de Brock Advanced, waarbij je de stoel eronder kunt zetten. Dan verandert die in een eettafel, of je kunt er andere activiteiten op doen. Dus leveren die vierkante meters ook meer omzet op. ’s Middags tikken ze de caramboles bij elkaar, ’s avonds wordt er een biefstuk of een zeetong op geserveerd.” Ook kunnen er uiteenlopende spellen en activiteiten op gedaan worden, er kan ook gerust een bloemschikcursus op worden gegeven.
Kwaliteit bieden, dan komt er vakmanschap om de hoek kijken. “Zoals Jan mij heeft opgeleid, zo doen we dat ook met onze medewerkers. Daar besteden we heel veel aandacht aan. Ze moeten lang in de keuken kijken, dus wel een jaar of drie meegaan met onze ervaren mannen als er een biljarttafel moet worden geplaatst of onderhoud krijgt. Pas daarna mogen ze zelfstandig aan de slag.”
Het aantal cafés neemt af, daarmee verdwijnen er ook biljarttafels. “Maar steeds meer particulieren kiezen voor een biljart. In buurthuizen en zorginstellingen zijn ze ook populair. Als je een biljartcentrum in mag richten, dan gaat het hard met de voorraden, zoals onlangs in Stadskanaal. Carambole- en poolbiljarts, dat ging met vrachtwagens vol tegelijk. Komt bij dat we onze tafels ook naar het buitenland verkopen en plaatsen. Duitsland, België. Soms zelfs verschepen tot in Australië.” Kortom? “Er is nog altijd een goede boterham in te verdienen”, zegt Michel, die in 2016 biljartfabriek Het Oosten inlijfde.
De coronatijd was lastig. “Heeft zeker geld gekost, maar we hebben nooit gedacht dat we onderuit zouden gaan. Daar hebben we in de afgelopen jaren een te goede naam voor opgebouwd. Niet alleen vanwege de biljarttafels, zeker ook door de goede verstandhouding die we hebben met de caféhouders waar onze speelautomaten in exploitatie staan.
Sinds 2018 werken we energieneutraal, want we hebben zonnepanelen en een warmtepomp. Duurzaam en CO2-neutraal, ook dat is een visitekaartje.” Druk dus? “Ja.” Zelf biljarten. “Te weinig tijd voor. Toch ga ik het wel weer oppakken. Het is zo’n mooie sport.”
Foto’ Brock Biljartfabriek